
Ο πρωταρχικός λόγος που οι χολιγουντιανές ταινίες μας αρέσουν οφείλεται στο ότι είναι πιο εύπεπτες, δηλαδή, τις κατανοούμε ευκολότερα. Αυτό έχει να κάνει με το σενάριο, το οποίο χτίζεται πάνω στη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, όπως δηλαδή χτίζονται και όλες οι ενέργειες/ σκέψεις του νου μας.
Έτσι, οι ταινίες αυτές γίνονται πιο κατανοητές, επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο ζητάνε από τον θεατή να δώσει το ελάχιστο του νου του: προσοχή, μνήμη, συμπερασματολογία και υποθετικότητα. Η μόνη συμμετοχή του θεατή σε αυτές έγκειται στη δημιουργία υποθέσεων, τις οποίες, εν πολλοίς, επιβάλλει ο σκηνοθέτης με τον τρόπο που στήνει την ταινία, δηλαδή ο σκηνοθέτης είναι αυτός που οδηγεί τη σκέψη των θεατών συχνά παραπλανώντας τους.

β) σαφής καθορισμός χρόνου, είναι αξιοσημείωτο ότι οι ταινίες αυτές, που συνήθως κρατούν γύρω στα 90’, διαχειρίζονται τον χρόνο στο έπακρο, δηλαδή, είναι συγκεκριμένος ο χρόνος που θα αφιερωθεί στην έκθεση, στο μπλέξιμο, στην κορύφωση και στη λύση της αφήγησης. Αν μία ταινία παρεκκλίνει από αυτό, συνήθως δε θεωρείται καλοφτιαγμένη και υστερεί. Ακόμα, στον προσδιορισμό του χρόνου εντάσσεται και η επανάληψη.
Κατασκευή χολιγουντιανών ιστοριών:
Τα δύο βασικά χαρακτηριστικά των ταινιών αυτών είναι το ψυχολογικό κίνητρο του ήρωα και η κινηματογραφική σύμπτωση (το τυχαίο γεγονός που θα του παρουσιαστεί), που χτίζονται κατά κανόνα σε δύο άξονες δράσης: τη βασική πλοκή, που συνήθως είναι μια ρομαντική αγάπη και την υποπλοκή, που συνδέεται αιτιολογικά με την πλοκή, (αθλητισμός, εργασία, κ.α.) ή και αντίστροφα.

Οι χολιγουντιανές ταινίες μετά το 1960 έχουν περίπου τα ίδια χαρακτηριστικά χώρου – χρόνου – αιτιότητας, αν αλλάζει κάτι αυτό είναι οι τεχνικές που αποδίδονται, λαμβάνοντας πάντα υπόψη σε όλα αυτά και την πρόοδο της τεχνολογίας. Ωστόσο, υπάρχουν κι εκείνες οι ταινίες που, ναι μεν κατατάσσονται στις χολυγουντιανές, αλλά έχουν κάτι διαφορετικό.
Που οφείλεται λοιπόν αυτό το κάτι; Πάντα θα υπάρχει ένας διαφορετικός τρόπος να πούμε ή να κάνουμε κάτι. Σε αυτό, λοιπόν, έγκειται και το γεγονός ότι κάποιες αμερικάνικες ταινίες ξεχωρίζουν παραλλάσσοντας ένα στοιχείο της βασικής δομής που προαναφέραμε ή εφευρίσκοντας ένα νέο κ.λπ. Όλο το παιχνίδι λοιπόν βρίσκεται στη διαχείριση της αφήγησης!
Ποιος ο ρόλος του δημιουργού σε αυτό;
Η ιδέα ότι οι αντιλήψεις μας για τη μορφή της ταινίας πηγάζουν από προγενέστερες εμπειρίες μας είναι σημαντική πληροφορία για τον καλλιτέχνη. Δηλαδή, ο εκάστοτε σκηνοθέτης και σεναριογράφος γνωρίζει ότι ο θεατής έχει συνηθίσει να παρακολουθεί ταινίες δομημένες με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Συνεπώς, εκμεταλλεύεται κάτι τέτοιο ανατρέποντας αυτή τη δομή ή μέρος αυτής. Έτσι, προκαλεί την έκπληξη στον θεατή ανατρέποντας καθιερωμένες νόρμες / δομές που διέπουν το είδος της ταινίας που παρουσιάζει.
Είναι ή όχι ποιοτικές αυτές οι ταινίες;
Ο Truffaut έλεγε ότι όταν ένα φιλμ γίνεται επιτυχία γίνεται κοινωνικό γεγονός, άρα, το ερώτημα της ποιότητας έρχεται σε 2η μοίρα.
Σαφώς και μία εμπορική ταινία μπορεί να είναι και ποιοτική, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλες οι εμπορικές ταινίες μπορούν να θεωρηθούν ποιοτικές. Πολλές ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου έχουν δώσει πολλά περισσότερα στο κοινό τους πέρα από την ψυχαγωγία. Το να ανακαλύψει κάποιος το κλειδί της επιτυχίας και, τελικά, αυτό να αναχθεί σε φόρμα, που θα ακολουθούν χρόνια και χρόνια τόσοι και τόσοι μεταγενέστεροι αυτού είναι πολύ μεγάλη επιτυχία!
Προφανώς αυτός είναι και ο βασικός λόγος που ο χολιγουντιανός κινηματογράφος παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεων!